|
Zo waanzinnig duur hebben we nog niet gestaan of geslapen deze vakantie. Belachelijk gewoon. Maar ja, de enige KOA-camping in de verre omtrek. En we moeten echt even douchen en haren wassen. Dus vooruit maar.
Nou ja, vanaf de start. Bij onze vorige slaapplaats was meneer Amtrack weer goed aanwezig. Na het ontbijt gaan we om 9.15 uur weer op pad. Eerst even zoeken naar de oprit van de snelweg en dan naar weg 140 west. Een heel stuk langs de tuinbouwsector van Amerika. Nog een aardig stukje polder gefotografeerd. In Gustine tanken we voor de zekerheid nog even. En dat is maar goed ook. Want als we van de 33 de 152 opdraaien gaat het gelijk de bergen in. We zien een heel groot stuwmeer, een heleboel bruine begrasde bergen (ondanks het vele water in de omgeving), een prachtige slingerweg. We hebben voldoende tijd om alles te bekijken. Wij gaan tenslotte niet zo rap omhoog. Aan de andere kant van de berg komen we in Gilroy uit. Bij een stalletjes langs de weg kopen we aardbeien, kersen en nectarines. Allemaal in het groot natuurlijk. Dus er zal best wel wat weggegooid moeten worden. Boodschappen doen bij de Safeway. Water en melk en iets met kant en klare kipmaaltijd. Dan gaan we de groene bergen in . Prachtige, bochtige groene weg. Op zoek naar een picknickplaats. Maar daar zijn ze hier niet zo goed in. Dus na een prachtige rit rijden we Watsonville in en gaan we op zoek naar de 1 richting Santa Cruz. Na ongeveer 5 mijl de afslag naar San Andreas Road en 3,5 mijl weer terug naar het zuiden. En als je dan denkt dat je helemaal fout zit, ben je er ineens. Op de oprit staan al zo’n 4 campers. En er sluiten er steeds meer aan. We gaan inchecken. Het is nu 13.00 uur en dat inchecken kan pas om 14.00 uur. Dus eerst in de camper lunchen. Peter brood met gebakken ei en ik brood met aardbeien. Melk en koffie. Daarna ga ik terug naar de receptie, want ik zie toch mensen met allerlei papieren terug komen. Zijn ze verdorie toch al begonnen. Ik zeg 2 nachten. De prijs van $ 73,26 kom mij goed voor voor 2 nachten. Kom ik terug bij de auto, blijkt het maar voor 1 nacht te zijn. Sodeknetter. Weer terug om nog een nacht bij te boeken. Kost die nacht verdomme nog aan toe $ 89,26. Ja, dat hangt van de dag af en hoe druk het is. Nou ja, toch maar gedaan. Want in de verre omgeving hebben wij geen camping of RV-park gezien. Dus je moet wel. Maar het is eigenlijk schandalig. Op “ons” plekje, nummer 74, staan twee auto’s en er lopen daar een heleboel Indiërs of Pakistani. Ik ga eerst vragen of dit plekje 74 is en direct beginnen ze van alles in te pakken en te verplaatsen naar andere lege plekken. Een half uur later klimmen ze in 4 auto’s en opeens is het rustig. Ik parkeer de RV voorzichtig achteruit op plek 74. Aan den andere kant, op nummer 201, komt een pick up truck met een joekel van een trailer aan de trekhaak. De caravan is zomaar 27 voet lang (= 9 meter) Met behulp van iemand van KOA krijgt de man het voor elkaar om het bakbeest op z’n plaats te krijgen. Applaus. We lopen nog even naar de ingang om te kijken of we makkelijk naar het strand kunne lopen, maar niks te zien. Bij ons in Amerika is alles groter, ook de afstanden. We hebben op de camping een trailer gezien met zeker 9 meter leefruimte met daar achter 3 meter garage waar wel een smart inpast. Niet normaal meer zo groot als dat ding was. We kopen in de kampwinkel nog een zak ijs, melk, aardappelen in blik en een bak Ben en Jerry ijs (vanille met karamel) hmmm. Morgen toch maar naar San Francisco. We hebben in een boek een route gezien van 49 mijlen langs de bekendste plekjes van SF. Dat wordt dus vroeg op. Want we moeten er ook nog naar toe rijden. Witte Walvis gesignaleerd. Peter zit in de zon. De witte gedeeltes moeten goed ingesmeerd worden, want hij brandt goed in. De BMW K1200 LT van de buurman kan met een knopje op de bok worden gezet. Helemaal automatisch. Iets voor Theo van de MCA. We zijn in de camper gaan zitten met de deur dicht. Het koelt hier heel erg af. Het lijkt thuis wel. We zijn het gewoon niet meer gewend na 4 weken tot ’s avonds laat warm. |